şikayətçi — sif. və is. Şikayət edən, şikayətə gələn. <Dilşad:> Ev dönəcək divanxanaya, şikayətçinin biri gedib o biri gələcək. M. Süleymanov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikayətkar — sif. <ər. şikayət və fars. . . . kar> köhn. Şikayət edən, şikayətçi, şikayət mahiyyətində olan. Şirəli dayısının şikayətkar danışığını eşidərkən təəccübləndi. M. Hüs.. // məc. Kədərli, yanıqlı, iniltili. Qocanın otağından şikayətkar bir tar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikayətnümun — ə. və f. şikayət edən; şikayətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəkvə — ə. şikayət etmə; şikayət; şikayətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müştəki — ə. şikayət edən; şikayətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şaki — ə. şikayət edən; şikayətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dadxah — f. 1) imdada çağıran, fəryada çağıran; 2) şikayət edən, şikayətçi; 3) iddiaçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ariz — ə. 1) sonradan əmələ gələn, baş verən, əsli olmayan; 2) şikayətçi; 3) üz, yanaq; 4) təsadüfi, təsadüfən. Arizi gülgun gül rəngli yanaq, al sifət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəşəkki — ə. şikəyətlənən, şikayətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəkvəəngiz — ə. və f. haqqını tələb edən; şikayətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ariz — <ər.> köhn. 1. Zühur edən, ortaya çıxan, baş verən. Arizi qəmlər əlindən ürəgim şişmiş idi; Zənn edirdim edəcəkdir ona çarə cigərim. M. Ə. S.. Ariz olmaq – 1) ortaya çıxmaq, qarşıya çıxmaq, baş vermək. İndi burada bir sual ariz ola bilər. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
